000 | 02079nam a2200277 i 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
007 | ta | ||
008 | 250613s2025 sp a e 000 1dglg d | ||
017 | _aVG 286-2025 | ||
020 | _a9788411764162 | ||
080 | _a821.134.4-31"20" | ||
080 | _a929 | ||
100 | 1 |
_aAleixandre, Marilar _d(1947- ) _eaut _9135525 |
|
245 | 1 | 3 |
_aAs bocas cosidas _c/ Marilar Aleixandre |
250 | _a1ª ed. | ||
260 |
_aVigo _b: Editorial Galaxia _c, 2025 |
||
300 |
_a338 p. _b: il. fot. b/n _c; 23 cm |
||
490 | 1 |
_aLiteraria (Galaxia) _v; 517 |
|
505 | _aÍndice de capítulos: 1. Ao quebrar a alba; 2. Os fillos da noite; 3. Non sae indemne a paisaxe. Agradecementos e fontes. Créditos das fotografías. | ||
520 | 3 | _aXaneiro de 2010. O pai da autora conta que lle pediron saliva para identificar un seu curmán, soterrado nunha fosa común en Valencia. Guerrilleiro comunista, morto en 1947. Nunca lles falaran del; descoñecían a súa existencia. Sobre a guerra, as bocas estaban cosidas. A partir destes silencios, a novela reconstrúa a vida de Antonio G., seguindo os seus pasos na familia, "desbridando a cicatriz", a través da documentación e mediante a imaxinación, desde a adolescencia en Doña Mencía (Córdoba), á participación nos Fillos da Noite -partisanos entre 1936 e 1939-, aos campos de concentración e á guerra despois da guerra. As feridas herdadas entretécense coas colectivas, as penurias dos xornaleiros, a fame, a represión. Unha obra onde a prosa de Marilar Aleixandre, co seu lirismo contido, ten a capacidade de dar voz aos ecos do pasado, nunha atmosfera impreganada do peso do silencio e da memoria. | |
521 | _aBAC | ||
650 |
_aLiteratura galega contemporánea _xNarrativa autobiográfica _9312346 |
||
650 |
_aBiografía novelada _xMemoria histórica _9312347 |
||
650 |
_aGuerra civil española (1936-1939) _xConsecuencias da guerra _9312348 |
||
856 | _uhttps://www.nosdiario.gal/articulo/cultura/marilar-aleixandre-escritora-obra-utilizo-palabra-guerrilleiros-partisanos-era-como-chamaban-mesmos/20250701220615226743.html |